Oficjalny Portal Miasta i Gminy Niepołomice

Oficjalny portal Miasta i Gminy Niepołomice
Wyszukaj:
Wyszukaj wszędzie
Wiadomości
Informator
Przewodnik
Kalendarz
Wiadomości › Informator › Biznes i rozwój › Plan zagospodarowania › Różnice pomiędzy studium a planem miejscowym

Różnice pomiędzy studium a planem miejscowym

Różnice pomiędzy studium a planem miejscowym

Poprawiono dn.: 12 października 2020

Różnice pomiędzy studium a planem miejscowym

W związku z rosnącym zainteresowaniem Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego oraz Planem Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Niepołomice, postanowiliśmy wyjaśnić Państwu na czym polegają różnice pomiędzy tymi dwoma często mylonymi pojęciami.

Każda gmina ma za zadanie podejmowanie określonych zadań, które prowadzą do zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty. Działania te nazywane są zadaniami własnymi gminy i są one wyraźnie opisane w artykule 7 ustawy o samorządzie gminnym. Na pierwszym miejscu spośród wymienionych zadań znajduje się zaspokajanie potrzeb z zakresu “ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej”.

Zgodnie z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 r. (Dz.U. z 2003, Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), u podstaw systemu planowania miejscowego leżą dwa akty planistyczne:

  • studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy
  • oraz miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

Planem Zagospodarowania Przestrzennego można określić akt prawa miejscowego, nadany uchwałą Rady Gminy, określający zasady i reguły kształtowania polityki przestrzennej jednostki samorządu terytorialnego w sposób umożliwiający maksymalne, rozsądne korzystanie z wszelkiego rodzaju zasobów tak, aby umożliwiać rozwój gospodarczy, społeczny i kulturowy przy zachowaniu zasad estetyki. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego następuje ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu.Podmiotem planu jest samorząd lokalny. Decyzję o opracowaniu i zatwierdzaniu planu podejmuje Rada Miejska. Rolą wójta (burmistrza lub prezydenta miasta) jest sporządzenie planu. Plan chroni prawa i interesy obywateli jednocześnie zabezpieczając interesy wspólnoty samorządowej i państwa w zakresie zagospodarowania przestrzeni.

Plany miejscowe obejmują aktualnie stosunkowo niewielką powierzchnię kraju. Dlatego ustawodawca dopuszcza możliwość otrzymywania pozwoleń na budowę również w przypadku braku obowiązującego planu zagospodarowania. Umożliwiają to wydawane przez gminy decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego. Jednak Gmina Niepołomice w około 52% jest objęta obowiązującymi miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego.

Plan Zagospodarowania Przestrzennego powinien być poprzedzony wprowadzeniem innego strategicznego dokumentu, mianowicie Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego. Aktualna ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym zmienia nieco funkcje obu aktów planistycznych, zwiększając znaczenie studium i umacniając jego wpływ na kształt miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Ujawnia się to nie tylko w konieczności spójności planu ze studium, ale także zgody z jego konkretnymi ustaleniami, której brak skutkuje nieważnością planu.

W związku z taką zmianą istotności tych dokumentów, ustawodawca poddał studium wymagającej procedurze, zbliżonej do procedury sporządzania planu miejscowego. Jest to zrozumiałe, skoro studium, pośrednio przesądzające, o sytuacji prawnej właścicieli działek, byłoby sporządzane bez ich udziału.

Celem studium jest określenie polityki przestrzennej gminy, która uwzględnia jej uwarunkowania rozwojowe wynikające między innymi z

  • dotychczasowego przeznaczenia, zagospodarowania, uzbrojenia terenu oraz stanu ładu przestrzennego
  • stanu środowiska, w tym stanu rolniczej i leśnej przestrzeni produkcyjnej, wielkości i jakości zasobów wodnych, również tych podziemnych, oraz wymogów ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego
  • stanu dziedzictwa kulturowego i zabytków oraz dóbr kultury współczesnej
  • warunków i jakości życia mieszkańców, w tym ochrony ich zdrowia, bezpieczeństwa i mienia
  • potrzeb i możliwości rozwoju gminy
  • stanu prawnego gruntów
  • występowania obiektów i terenów chronionych na podstawie przepisów odrębnych
  • występowania obszarów naturalnych zagrożeń geologicznych oraz udokumentowanych złóż kopalin
  • stanu systemów komunikacji i infrastruktury technicznej, w tym stopnia uporządkowania gospodarki wodno-ściekowej, energetycznej oraz gospodarki odpadami
  • zadań służących realizacji ponadlokalnych celów publicznych. Nie można Studium porównywać do obecnie obowiązujących Planów Zagospodarowania. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy jest osobnym, samodzielnym aktem planistycznym wytyczającym kierunki rozwoju przestrzennego na terenie który obejmuje, stanowiącym podstawę uchwalenia planów zagospodarowania przestrzennego gminy. Nie istnieje moc prawna wydawania decyzji administracyjnych na podstawie Studium, gdyż w przeciwieństwie do Planu Zagospodarowania nie jest ono aktem prawa miejscowego. Rada Gminy uchwalając Studium, tworzy dopiero podstawę do wprowadzenia w przyszłości przepisów gminnych, w formie planów zagospodarowania przestrzennego. Studium nie ma żadnej mocy prawnej i w niczym nie zobowiązuje mieszkańców gminy ani innych podmiotów gospodarujących na jej terenie, ponieważ jest tylko tzw. aktem kierownictwa wewnętrznego, czyli zobowiązuje jedynie lokalne władze samorządowe.
    Studium
    Plan
    akt wewnętrzny gminy akt prawa miejscowego
    ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych ustalenia planu wiążą bezpośrednio mieszkańców gminy
    tworzone w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego tworzony w celu ustalenia przeznaczenia terenów oraz określenia sposobów ich zagospodarowania i zabudowy
    jest informacją o potencjalnym przeznaczeniu gruntów w przyszłości, jednak nie determinuje ono ostatecznie ich przeznaczenia na podstawie planu uzyskuje się pozwolenie na budowę

    w przypadku braku planu miejscowego decyzję o pozwoleniu na budowę można uzyskać na podstawie wydawanych przez gminę decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego

    Dużo kontrowersji i nieporozumień wywołała ostatnio zmiana w ustawie o “odrolnieniu”, czyli zmiana ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych z dnia 3 lutego 1993 r. (t.j. Dz.U. z 2004 r., Nr 121, poz. 1266 z późn. zm.). Od 1 stycznia 2009 wyjęte spod ochrony zostały grunty rolne wszystkich klas położone w granicach administracyjnych miast. Nowelizacja prawa w kwestii “odrolnienia” nie powoduje jednak automatycznego przekształcenia działek o statusie rolnym, natomiast ułatwia znacznie procedurę zmiany przeznaczenia gruntów na cele nierolnicze np. pod zabudowę mieszkaniową lub przemysłową.

    Mamy nadzieję, że ten artykuł zdołał dostarczyć Państwu niezbędnych informacji i rozwiał wątpliwości dotyczące tych dokumentów.

Przejdź do góry