Brak wpisów
Niestety, nie znaleziono żadnych wpisów. Dostosuj kryteria wyszukiwania i spróbuj ponownie.
Google Map niezaładowana
Niestety, nie można załadować Google Maps API.
Przebieg trasy: Sitowiec – Błoto – stacja PKP Szarów (4 km)
Najkrótszy ze szlaków pieszych w Puszczy Niepołomickiej przecina jej zachodnią część z północy na południe zachodnim skrajem polany Wielkie Błoto. Na wycieczkę przydadzą się wygodne nieprzemakalne buty, bo często jest na tych terenach mokro i błotniście.
Szlak zaczyna się na skrzyżowaniu dróg w Sitowcu, obok leśniczówki i wielkiej lipy będącej pomnikiem przyrody. Drogę Królewską przecina w tym miejscu trasa z Woli Batorskiej do osady Błoto na polanie Wielkie Błoto. Szlak wiedzie właśnie w tym kierunku. Zaraz na początku szutrowej drogi, po jej lewej stronie, rośnie młody dąb Batorego (w miejscu powalonego przez piorun wielowiekowego drzewa), za którym widzimy cmentarz z I wojny światowej.
Droga do osady Błoto prowadzi niską groblą pośród podmokłego lasu. Rosną tu przede wszystkim dęby, ale są też sosny, brzozy i pojedyncze jesiony. Po ok. 700 m jesteśmy już na skraju polany Wielkie Błoto. W tym miejscu, obok pierwszej zagrody osady Błoto, droga szutrowa oraz czerwony szlak (także zaczynający się w Sitowcu) skręcają w lewo, a nasza trasa odbija pod kątem prostym w prawo, z powrotem w głąb lasu. To bardzo błotnisty odcinek, zaraz też przekraczamy niewielki strumień, odprowadzający wody z zachodniej części Wielkiego Błota do Drwinki. Po kilkuset metrach szlak, lekko skręcając na południe, wychodzi na mniejszą polanę. Przechodzimy przez kolejny wąski pas lasu i z powrotem jesteśmy na polanie Wielkie Błoto.
Od tego miejsca czarny szlak prowadzi cały czas prosto, najpierw niewyraźną drogą przez łąki z coraz większymi zagajnikami brzozowymi. Pół kilometra dalej spotykamy dochodzącą z lewej strony drogę – prowadzi ona od osady Błoto, jednak często jej początkowy odcinek bywa zupełnie zalany, co utrudnia (albo wręcz uniemożliwia) przejście. Szlak wiedzie właśnie tą drogą, która w tym miejscu skręca na południe. Dalej jest już trochę bardziej sucho. Wędrując, osiągamy skraj lasu na południowym krańcu polany. Tuż ponad niską skarpą, którą pokonujemy, stoi kilka wielkich, starych dębów. Droga prowadzi dalej przez las, obok ogrodzonego terenu dawnej suszarni torfu, wydobywanego na Wielkim Błocie oraz uruchomionej w latach 20. ubiegłego wieku fabryki farb i lakierów. Dziś znajduje się tu wytwórnia wyrobów lateksowych. Od tego miejsca droga jest szersza, szutrowa i… oświetlona ulicznymi latarniami!
Wkrótce docieramy do szosy nr 75 i przecinamy ją, kierując się wprost na małą ścieżkę przez las, będącą skrótem do starej drogi. Ten dawny odcinek głównej szosy, równoległy do nowego wiaduktu nad torami kolejowymi, prowadzi niskim przejazdem pod torami linii Kraków – Tarnów. Tuż za wiaduktem, po lewej stronie, znajduje się stacja PKP Szarów i tu kończy się szlak.